راه های مقابله با اضطراب مزمن
ساحل ادب
ادبی-اجتماعی

 

 
 
راه هاي مقابله با اضطراب مزمن
پنجشنبه ۱۶ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۰۶:۵۰
آيا شما جزو افرادي هستيد که همواره نگران رخ دادن اتفاقات ناخوشايند هستند؟ اگر نگراني و ترس شما به حدي است که روي عملکردتان تأثير گذاشته، ممکن است به اختلال اضطراب مزمن مبتلا شده باشيد.

به گزارش افکارنیوز، روزنامه خراسان نوشت: آيا شما جزو افرادي هستيد که همواره نگران رخ دادن اتفاقات ناخوشايند هستند؟ اگر نگراني و ترس شما به حدي است که روي عملکردتان تأثير گذاشته، ممکن است به اختلال اضطراب مزمن مبتلا شده باشيد. خوب است بدانيد اين عارضه توان جسمي و رواني فرد را مي کاهد، انرژي وي را تحليل مي برد، باعث بروز اختلال خواب مي شود و ممکن است باعث افت کيفيت زندگي فرد شود.

تعريف اختلال

در اختلال اضطراب مزمن که بسيار شايع است، فرد از نگراني مزمن، عصبي بودن و تنش شديد رنج مي برد. بر خلاف «فوبيا» که موقعيت يا موضوع مشخصي باعث ترس فرد مي شود، منبع اضطراب ناشناخته است و نه تنها ناآرامي و بي قراري شديدي کل زندگي فرد را تحت تأثير قرار مي دهد، بلکه به علت اثر جسمي شديد شبيه حمله هاي وحشت، توان ادامه زندگي طبيعي را از وي مي گيرد و رسيدن به آرامش را دشوار مي کند.

اگر به اين عارضه مبتلا هستيد، احتمالاً نگراني هايي مشابه ديگران داريد مانند مسائل مرتبط با سلامت، اقتصاد، مشکلات خانوادگي و يا کاري اما سطح نگراني شما با ديگران متفاوت است. گاهي حتي افکار مأيوس کننده هم ممکن است باعث اضطراب شديد فرد شود به نحوي که وي نتواند اضطراب خود را کنترل کند. يک خبر بد اقتصادي براي فرد مبتلا به اين عارضه يعني ورشکستگي کامل، يک تلفن ناگهاني و بي مقدمه يعني يک مسئله اضطراب آور. اضطراب و دلواپسي دايمي از اتفاقات روزمره و تجربه تنش و سردرگمي شديد حتي با وجود ثبات نسبي در زندگي، يکي ديگر از نشانه هاي ابتلا به اين عارضه است. فرد چه خود را براي رسيدن به اين حد از نگراني محق بداند يا خير، نتيجه يک چيز بيشتر نيست و آن ناتواني وي در توقف افکار اضطراب آور است. اين افکار به طور دايمي و به صورت تکراري در ذهن فرد مي چرخد و هرگز از چرخش باز نمي ايستد.

تفاوت بين اضطراب و نگراني

نگراني، ترديد و ترس بخشي از واقعيت زندگي ماست. اما تفاوت بين نگراني و اضطراب دايمي اين جاست که نگراني بيش از حد، دايمي، ناتوان کننده و مزمن به اضطراب مزمن تبديل مي شود.

علايم عارضه

علايم اين عارضه طيف بسيار گسترده اي را در بر مي گيرد که ممکن است در طول يک دوره زماني با شدت کمتر يا بيشتر گزارش شود. در مجموع علايم بيماري را مي توان در ۳ حوزه احساسي، رفتاري و فيزيکي دسته بندي کرد.از نظر رفتاري ناتواني در کسب آرامش و لذت بردن از زندگي، مشکل در تمرکز، کنار گذاشتن بسياري از متعلقات و اجتناب بي دليل از برخي موقعيت ها و از نظر جسماني احساس درد بدون علت در بدن و سفت شدن عضلات، مشکل در به خواب رفتن يا شب بيداري هاي بي دليل، احساس ضعف، ناخوشي و ناآرامي شديد و بروز مشکلات گوارشي جزو مهم ترين علايم اين عارضه محسوب مي شود.

اضطراب مزمن در کودکان

دلايل نگراني در کودکان بيشتر از وقايعي که قرار است در آينده اتفاق بيفتد، پذيرش اجتماعي، مسائل خانوادگي، توانايي هاي شخصي و عملکرد تحصيلي ناشي مي شود. کودکان بر خلاف بزرگسالان نمي دانند که سطح اضطراب آن ها تناسبي با موقعيتي که در آن قرار گرفته اند، ندارد بنابراين اين والدين هستند که بايد اين علايم را تشخيص دهند. کودکان اضطراب هاي خود را معمولاً با جملاتي يأس آور درباره اتفاقاتي که ممکن است در آينده روي دهد، نشان مي دهند، تمايل به کمال گرايي، خود انتقادي شديد و ترس از اشتباه کردن، احساس مستحق بودن به سرزنش و اين تصور نادرست که نگراني باعث جلوگيري از اتفاقات ناخوشايند مي شود، عقيده به کم شانسي يا بدآوردن دايمي، نياز مبرم به تاييد شدن از سوي ديگران، از جمله علايم اضطراب مزمن در کودکان است. براي پيشگيري از پيامدهاي جدي اين عارضه چند راهکار پيشنهاد مي شود. به نگراني هاي خود از زاويه جديدي نگاه کنيد. هسته اصلي اضطراب مزمن، احساس نگراني مزمن است. نکته اين جاست که نگراني به تنهايي و به ميزان متعادل نقش مهمي در پيشرفت و رشد انسان دارد، بنابراين مهم اين است که درک درستي از نگراني داشته باشيم.ممکن است تصور کنيد که منبع نگراني هاي ما معمولاً اطرافيان، اتفاقات و حوادث استرس زاست اما واقعيت اين است که نگراني از درون ما نشأت مي گيرد. محرک در اغلب موارد خارجي است اما گفت وگوي دروني تکرار شونده که به صورت ضبط در ذهن ما قرار دارد، نگراني را به اضطراب مزمن تبديل مي کند. وقتي نگران هستيد، گفت وگوي دروني خود درباره اتفاق بدي که ممکن است بيفتد، آغاز مي شود. بهترين کار اين است که افکار منفي را از ذهن برانيد و به ديگر گزينه ها توجه کنيد. وقتي گفت وگوي دروني در يک موقعيت استرس زا آغاز مي شود، در واقع در ذهن خود مشغول حل مشکلي هستيد که هنوز به وجود نيامده است يا بدتر از آن دچار يأس ناشي از ناتواني در حل مشکل مي شويد. اين طرز فکر اين احساس را به شما القا مي کند که همواره بايد از خود در برابر بدترين اتفاقات محافظت و خود را براي آن ها آماده کنيد. به همين دليل نگراني اتلاف وقت تلقي مي شود زيرا انرژي و وقت شما به جاي اين که صرف حل مشکل شود، صرف حل مشکلات پيش نيامده مي شود! چگونه مي توان بين نگراني هاي مولد و غيرمولد تفاوت قائل شد. شايد تمرکز بر کنار گذاشتن «اگر فلان اتفاق بيفتد» موثر باشد. کنارگذاشتن نگراني هاي غيرمنطقي، پذيرش ترديد و شک در زندگي به عنوان يکي از مفاهيم زندگي و به تعويق انداختن افکار نگران کننده بسيار کمک کننده است.

روش هاي آرام سازي را تمرين کنيد. اضطراب يک احساس شديد است که گاه کل بدن را از نظر جسمي و رواني تهديد مي کند. تپش قلب، تنفس تند، فشار در عضله ها و احساس سبکي در سر بعضي از علايم شايع اضطراب مزمن است و وقتي موقعيت استرس زا تمام مي شود، قلب آرام تر مي تپد، تنفس کندتر مي شود و ماهيچه ها به حالت عادي برمي گردد، از آن جا که نمي توان هم اضطراب داشت و هم آرام بود، مي توان با تمرين،واکنش بدن به اضطراب را تعديل کرد. برطرف کردن تنش در عضلات با انجام چند حرکت کششي و تمرين آن در طول روزهاي عادي و تمرين تنفس عميق بسيار موثر است.

تمرين کنيد خونسرد بمانيد. بسياري از افرادي که به اضطراب مزمن مبتلا هستند، نمي دانند چگونه بايد خونسرد باشند. درحالي که خونسرد ماندن کار چندان دشواري نيست و به کمي تمرکز نياز دارد. در واقع بهترين روش براي تمرين خونسردي و آرامش، تمرکز در حواس پنج گانه است. سعي کنيد حواس خود را به کار بگيريد و به محيطي که در آن قرار گرفته ايد، فکر کنيد به صداهاي محيط گوش کنيد. گاهي سکوت حاکم بر فضا آرامش بخش ترين موسيقي است. اگر گلي در دسترس داريد، آن را براي چند لحظه لمس کنيد. يک خوراکي خوشمزه بخوريد. اما به خاطر داشته باشيد که کليدي ترين راه رفع اضطراب پذيرش آن است. بپذيريد که اضطراب شما همواره به معناي وقوع يک حادثه ناگوار نيست با ديگران ارتباط برقرار کنيد. اضطراب مزمن در زمان تنهايي شدت بيشتري مي گيرد. بنابراين هر قدر با ديگران ارتباطات محکم تر و بهتري برقرار کنيد، کمتر احساس ضعف مي کنيد.انسان يک موجود اجتماعي است و نمي تواند به تنهايي زندگي شاد و رضايت بخشي داشته باشد. ارتباط برقرار کردن با ديگران تا حد زيادي به سلامت روان انسان کمک مي کند. هوشيار باشيد که در اين ارتباطات از چه افرادي بايد پرهيز کنيد. زيرا مجاورت و همراهي با برخي افراد باعث مي شود که بيشتر از گذشته نگران شويد. از خود بپرسيد «وقتي با فلاني حرف مي زنم، اضطرابم کمتر مي شود يا بيشتر؟» بنابراين سعي کنيد با افراد مثبت انديش بيشتر در ارتباط باشيد تا آرامش آن ها به شما نيز منتقل شود.

 


نظرات شما عزیزان:

حمیدمحمدیان
ساعت9:07---17 آذر 1391
سلام دوست عزیز

دمت گرم وبلاگ خیلی جالبی داریپاسخ:وبلاگ خودتم جالبه ،موفق باشی .لینکت کردم.


نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






ارسال شده در تاریخ : پنج شنبه 16 آذر 1391برچسب:, :: 7:11 :: توسط : زرین

درباره وبلاگ
به وبلاگ من خوش آمدید
موضوعات
آرشيو وبلاگ
نويسندگان
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان ساحل ادب و آدرس samiapoor.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.





انجمن وبلاگ نویسان جهرم